Хэзээнээс урссаныг мэдэхгүй

Хиргүй тунгалаг Туул гол

Өвлийн хүйтэнд харзлан урсана

Өнө удаан хүчлэн урсана

Сал хөвдөг салаанууд нь

Сарнин алга болжээ

Хайрга шороо цухуйж

Хатсан жалга үүсжээ

Эрт цагт баатрууд

Эрчлэх дайнд мордохдоо

Эцсийн удаа Туулаасаа амсаж

Эргэж иртлээ хагацдаг байжээ

Хайрлан хүндэлсэн хатан Туул нь

Хайрга болтлоо ширгэж байхад

Харамсах янзгүй бид нар

Хараа сохор суух юм

Ундны усгүй болсон үедээ

Урагшгүй нэгнээ харааж суухаар

Урсгал голоо амьд байхад

Урьтаж аюулаа хаахсан

Дархан цаазат Богд уулын

Өлмий дагаж урсдаг голоо

Дархалж цаазалж өгөөд

Даяар олноо баярлуулаач

Өмдөө даахгүй хятадууд

Үйлдвэр ба...

Насан өндөр болсон миний бие эрдэмтэн та бүхний оюун санааг үл гүйцнэм билээ. Өглөөний наран мандахын адил ургуулан бодож, цаасан шувуутай чуулганы утга агуулгаар ярилцаж, энэ цэвүүн цагт хүмүүсийн болох, болохгүй муу үйл, үзэл бодол хэрхэн ямраар хувирахыг цаасан шувуу хэлж өгч байгаагаар харуулахыг оролдсон юм.

    Хүн байгаль хоёр зөрчилдөж, нөхөн сэргээхгүй, эвдэж сүйтгэх нь их болж, хорон шунаг бодолдоон хөтлөгдөн, их олз олохын тулд юу ч хийхээс буцахгүй, аргатай нь авч чадаад, аргагүй нь хоосон хоцорч, амьдрах ухаанаа олж чадахгүй зовж буйг олон могойны тоо дутаж, гүйцээж чадахгүй эрх мэ...